Klimaatclassificatie van
Köppen-Geiger
Het omschrijven van een type klimaat gebeurt vrijwel
altijd op basis van de
klimaatclassificatie van Köppen-Geiger.
Oorspronkelijk is dit klimaatsysteem ontwikkeld door de bioloog
Vladimir Köppen, later heeft de Duitse klimatoloog Rudolf Geiger een
aantal verfijningen in het systeem aangebracht.
De in 1918 ontworpen klimaatclassificatie is gebaseerd op
plantengroei. De bioloog Köppen ontdekte dat het verspreidingsgebied
van bomen en planten voor een redelijk groot deel gepaald wordt door
de minimale en maximale gemiddelde maandtemperaturen in combinatie met
het neerslagpatroon. Door de grenzen van de hoofdtypen vegetatie in
kaart te brengen ontstond het oorspronkelijke klimaatsysteem van
Köppen. Klimatoloog Geiger verfijnde het systeem waaruit de nu alom
gebruikte klimaatclassificatie van Köppen-Geiger ontstaan is.
Indeling
De klimaatclassificatie van Köppen-Geiger deelt de klimaten op drie
niveaus in, waarbij de onderlinge grenzen soms overduidelijk maar soms
ook vrij vaag zijn. Zeker door de recente ontwikkelingen op het gebied
van klimaatveranderingen zorgen de soms harde grenzen die gesteld
worden aan een bepaald klimaattype er soms voor dat het weerbeeld
binnen een bepaald jaar duidelijk afwijkt van wat voor het voor dat
gebied geldende klimaattype als norm gesteld is. Indien er sprake is
van een langdurige afwijking zal de bepaling van de klimaatzone voor
een gebied bijgesteld moeten worden waardoor de grenzen van de
klimaatzones op kunnen schuiven na verloop van tijd. |
