Alles over de klimaatclassificatie van Köppen

Het omschrijven van een type klimaat gebeurt vrijwel altijd op basis van de klimaatclassificatie van Köppen-Geiger. Oorspronkelijk is dit klimaatsysteem ontwikkeld door de bioloog Vladimir Köppen, later heeft de Duitse klimatoloog Rudolf Geiger een aantal verfijningen in het systeem aangebracht.

De in 1918 ontworpen klimaatclassificatie is gebaseerd op plantengroei. De bioloog Köppen ontdekte dat het verspreidingsgebied van bomen en planten voor een redelijk groot deel gepaald wordt door de minimale en maximale gemiddelde maandtemperaturen in combinatie met het neerslagpatroon. Door de grenzen van de hoofdtypen vegetatie in kaart te brengen ontstond het oorspronkelijke klimaatsysteem van Köppen. Klimatoloog Geiger verfijnde het systeem waaruit de nu alom gebruikte klimaatclassificatie van Köppen-Geiger ontstaan is.

De klimaatclassificatie van Köppen-Geiger deelt de klimaten op drie niveaus in, waarbij de onderlinge grenzen soms overduidelijk, maar soms ook vrij vaag zijn. Zeker door de recente ontwikkelingen op het gebied van klimaatveranderingen zorgen de soms harde grenzen die gesteld worden aan een bepaald klimaattype er soms voor dat het weerbeeld binnen een bepaald jaar duidelijk afwijkt van wat voor het voor dat gebied geldende klimaattype als norm gesteld is. Indien er sprake is van een langdurige afwijking zal de bepaling van de klimaatzone voor een gebied bijgesteld moeten worden waardoor de grenzen van de klimaatzones op kunnen schuiven na verloop van tijd.